zhengzhou

		Zhèngzhõu de stad
Vanuit beijing dus naar zhengzhou. 8 uurtjes treinen, soft seats. Ging goed en redelijk snel voorbij. Veel bijgeschreven in het reisdagboekje en 'onderuit' gespeeld wat onze overbuurvrouwen heel interessant vonden. Daar aangekomen naar het Fandian hotel 'gefreggelt'/gelopen. bleek dat het was afgebroken dus het eerste hotel genomen wat we tegen kwamen. The Red Corel Hotel. Zag er wel duur uit maar viel toch mee. Kei luxe met zwembad en ze kwamen zelfs een fruitmandje brengen en daarna nog 2 paar anti-zweet-sokken. Heerlijk tv gekeken want ze hadden daar een film kanaal. Lekker slapen en de volgende morgen zhengzhou verkennen en de reis naar xi'an regelen.
	Zhenghzou is een stinkstad het ruikt er naar pis en poep dus dat hadden we zo gezien. Verder wel heel druk met chineesjes die fietsen, werken, verkopen, rochelen, ons ongegeneerd aanstaren. Nog een leuke markt ontdekt waar mensen vanalles verkopen. Ze hebben dan van die kleine garageboxen die flink vervallen zijn en dat hangt dan vol met hun handelswaar. Verder wordt er veel eten verkocht, grote ketels gevuld met noodles, rijst waar de stoom dan vanaf komt. Bij het hotel tickets geregeld voor de trein naar xi'an en bij een ander hotel een dagtour naar de shaolin tempel geregels. Het vervoer ernaar toe dan en natuurlijk weer terug.
Terug naar het hotel en verder een mariekuh en sabienuh dag gehouden: onze nieuwe sokken aangetrokken, fruit opgegeten, potje kaarten, filmpje kijken en gegeten in het restaurant van het hotel.We kwamen daar binnen en meteen 6 mensen om ons heen, we waren de enige klanten. Stoelen worden voor je opzij geschoven, thee ingeschonken en bij elke slok bij geschonken. Wat willen we eten hmmmm. iets met kip en iets met vis. Hij zou wel wat regelen. Wat groeten erbij prima. Eerst de kip was een beetje spicy maar verrekes mals en lekker. Toen kwam er een vrouwtje naar mariekuh toe met een grote vuilniszak. Dus mariekuh kijkt erin zegt dat vrouwtje: this is your fish. Mariek schrikt zich rot maar moesten ook wel errug lachen. 10 minuten later lag dat beest dus bij ons op tafel, hij smaakte wel erg lekker. De bediening vond maar dat wij raar reageerden voor hun was het heel normaal. In ieder geval heerlijk gegeten en de prijs viel ook erg mee. Snel gaan slapen want morgen is het kung fu time.lachen.

Om 7:45 moesten we bij een hotel staan want daar staat ons busje te wachten. Kaartje laten zien, wijzen, wachten totdat er iemand ons komt halen. We worden in zo'n 20 persoons busje geduwt en er wordt wat geschoven met de andere passagiers zodat wij naast elkaar kunnen zitten. Ik boven op het achterwiel en marie op een klapstoeltje naast mij. Verder 28 chinesen en wij met zijn 2-en, de reis gaat beginnen. Het duurt ongeveer 2,5 uur voordat we er zijn, de reis is hobbelig en dan ook echt hobbelig. Vooral als je boven het achterwiel zit. Mijn darmen weten dus niet meer wat voor of achter is en de chauffeur rijdt met plankgas over het slechte wegdek heen. De chinesen kunnen slapen waar ze staan en dat doen ze dus ook in deze bus. Onze over buurvrouw ligt ook te pitten en is flink aan het knikkebollen zo erg dat ze er bijna een whiplash aan overhoudt. Maar het vermaakt ons wel om dat zo te zien. Ondertussen is er een chinese dame ingestapt die later onze gids blijkt te zijn. Heel fijn alleen chinees gebrabbel. Later pakt ze er ook nog een megafoon bij en een vlaggetje. AAAAAAAAAAAAh ook stopt de bus bij alle bezienswaardigheden onderweg: een kristal winkeltje, tempeltje hier, tempeltje daar, oude boom, lunchen.
	Dan komen we toch echt richting shaolin shi we krijgen een kung fu demonstratie van allerlei mannetjes, jongetjes varierend in de leeftijd van 8 tot 28. Heel leuk maar very opgezet. Op naar de tempel, we vragen aan onze gids wanneer we terug moeten zijn en ontsnappen uit de groep. We komen erachter dat we ze nu wel gezien hebben. Daar wat rondgedabbert en wat zijstraatjes geprobeerd om zo de menigte te ontlopen. We ontdekken dat al die leerlingen hier dus om en in de tempel leven. Heel het dorp is ook gericht op kung fu heel veel scholen enzo. Inderdaad kaal geschoren mannekes met oranje pakjes aan.
Toen naar de forrest of the pagodas gegaan. Heel veel pagodas bijelkaar ziet er heel mooi uit en het heeft een prachtige sfeer. Deze pagodas zijn gebouwt voor een of andere monnik. Chinesen zijn echt mafkezen en weer wordt de werkverschaffing bevestigt. Om half vijf staat ons busje alweer klaar om te vertrekken. Hobbel de hobbel terug naar zhenghzou. Toch wel jammer dat we geen klasje hebben gezien zeg ik tegen marie. Nou wat denk je zitten we in dat busje komen we dus langs een aantal klasjes die aan het oefenen zijn van die kleine mannekes echt kei lief en leuk. Toch nog gezien waar we voor kwamen. In de bus stikt het weer van de knikkebollende chinesen. Rond 18:30 zijn we terug in Zhengzhou en gaan we eten bij de mac. Terug bij het hotel wordt er weer op onze deur geklopt. Daar worden ons weer 2 paar anti-zweet sokken aangeboden, wat een luxe! Snel slapen.....