Vietnam

Motorbike 


theeplantages Volgende dag op tijd weg om half negen zitten we op de motor. Ik begin me steeds veiliger te voelen maar blijf het eng vinden. We gaan eigenlijk meteen de jungle in. We rijden nu echt door de bergen en komen geen dorpjes tegen. Op een paar enkele huizen na. We hebben geluk en geen regen maar heerlijk zonnetje. Soms stoppen we even om van het uitzicht te genieten. Wat je ziet zijn groene bergen met beneden een riviertje en daarbij wat bamboehuisjes. Echt bijna alles wordt hier van bamboe gemaakt. Dan stoppen we bij een minorty village, ze zijn heel teruggetrokken en we voelen ons een beetje opgelaten. Ze spreken geen vietnamees maar hebben een eigen taal. We krijgen een souvernier van ze, en wij geven ze wat dropjes...Hopen dat ze er niet ziek van worden..

Even later worden we weer losgelaten en mogen we zelf door de jungle lopen. We horen in de verte een bel gaan en sabien maakt een gemene grap: He daar zul je ijscoboer hebben. Ik was bijna aan het drop gegaan, hier vind je geen cafetjes of restaurants. Toch vraag ik even aan de meneer met een bel wat hij in zijn doos achter op de brommer heeft. Hij haalt er een  wit blok uit en snijd het in drieen, pakt een bamboe stokje en steekt het erin. Hopla hier is je ijsje. Echt waar gewoon een ijsco man in de jungle. We eten een cocosijsje en ik geniet er ook nog van.

 


riviertaxi

zonsondergang in mui ne beach

Er We worden weer opgepikt en rijden verder. En opeens.................Houdt de weg op.. in plaats van weg stroomt er een rivier dwars door onze weg heen. Sabien en ik moeten er wel om lachen maar weten niet hoe het nu verder moet.lopen twee mannen in het water die een motobike dragen. Maar sabien en ik snappen de clou nog niet. Deze mannen hebben als beroep, motor over de rivier dragen. Voor een klein bedrag tillen ze je motor dus over de rivier.Je moet helaas wel zelf lopen. Wel gaaf hoor om dit zo mee te maken. We zijn zo weer opgedroogd en rijden verder.  Komen we aan in Mui Ne beach, een palmenstrand met bamboehuisjes op het strand. Dit is het ultieme geluk.We gaan meteen naar het strand en vermaken elkaar, het namelijk weer 4 uur en dan doen we onze lolbroek aan. Het wordt steeds leuker. Daarna lekker douchen en eten met onze mannen nou ja mannen... Rond 22:00 gaan slapen onder onze klamboe.

'
s Morgens om 7 uur een duik genomen in de zee, de vissers kwamen alweer terug van een nacht hard werken. Effe ontbijten, tas op de motorbike en off we go. onze kontjes beginnen te piepen en gelukkig stoppen we om te kijken naar een bamboefabriekske, bakstenenkwekerij, suikerriettentje en bij de eerste stop heb ik een blijvend letsel aan over gehouden want dit sukkeltje,ja jullie raden al wie:sab, stapte van de motor af en verbrande toen haar beentje aan de uitlaat die dus gloeiend heet was. Onze guide smeert er wat tandepasta op en dat scheelt al een hele hoop. Daarna nog wat klontjes ijs er tegen aan en het werkt u voelt niets! nog wat eten en drinken onder weg en hoe dichter we bij saigon komen hoe drukker het op de weg wordt. 

de 'michael jacksons'

Flower garden

Veel michael jacksons op de weg (mensen met van die chirurgenlapjes voor hun mond voor de stank of het niet bruin willen worden) en wagens volgeladen met varkens, kippen, koeien (bruin) en waterbuffels. Rond een uur of 4 komen we aan en worden we naar een guesthouse gebracht en vallen neer op bed, we schrijven nog een recommodation voor onze jongens in hun zwarte boekske gaan douchen en dan afrekenen auw. Maar het was het geld dubbel en dwars waard, we nemen afscheid en we mogen weer gaan en staan waar we willen.

We zitten nu op stoelen die heeele grote kussen hebben, want onze kontjes zijn zoooooo strak geworden en ook hele maal blauw, van de motobike. In Dalat, vrijdag geloof ik, werden we om half negen opgepikt door onze chauffeur/guide/friend Luu en Hao. Dit zijn onze vrienden voor de komende drie dagen. De eerste dag zijn we rond Dalat gereden, we hebben een crazy house bekeken, een helemaal gestoord vrouwtje volgens de locals die een huis heeft ontworpen a la efteling. Daarna door gereden om een geweldig uitzicht vanuit de bergen over de bergen en Dalat. Handig joh zo'n guide, staan we een keer samen op de foto!!! De volgende stop was een pagode en bloementuin. 

Pongour waterval

We werden losgelaten en mochten 'vrij spelen'. Daar hebben we van genoten, en ja anneke, ik ga volgend jaar met je mee op bloemenvakantie. Zulke mooie grote diep blauwe hyacinten heb je nog nooit gezien, ik heb er een foto van om te bewijzen...Ja dus we worden nog eens natuurfreaken. Monniken zijn daar heel de dag bezig met het verzorgen van de bloemen en planten en de bonzai-boompjes. Heerlijk rustig was het ook nog, en een jaloerse arnhemse meneer met vrouw,
die ook zo'n toer als wij wilde doenDaarna werden we ergens opgepikt door onze vriendjes en reden we de bergen in om naar een van de grootste watervallen van Vietnam te gaan kijken. Helaas stopte er net een bus met van die rare chinese die even gelucht werden. Maar dat kon onze pret niet deren en sabien werd helemaal gek, ze was helemaal wild van de waterval. Hij was dan ook erg mooi en groot en aggressief. 
Ik vind dat water dan op zo'n moment heel boos overkomt en een stukje verder weer lief de berg af kabbeld. Na de waterval naar een dorpje met de naam Chicken village, ja echt een opgezet dorpje voor toeristen, ze spreken zelfs nederlands, heel mooi en hallo en dank je wel en alstjeblieft. Erg hoor. maar ja. Toch een lief dorpje. Na nog eentheeplantage en een koooooffffieeplantage komen we in het dorpje aan waar we gaan slapen, Bao Loc. Klein dorpje met nie veul inwoners. We krijgen een kamer en sabien heeft een beetje het idee van een hoerenhotel, komt vast door de zijde rose dekens die we hebben. hihi
Dan worden we door Luu uitgenodigd om bij zijn oom te gaan eten, tuurlijk nemen we dat aanbod aan. We komen in een huis waar we onze schoenen voor de deur uit moeten doen, maar de brommers en motors mogen wel binnen met hun vieze banden, raar!!!
We knikken vriendelijk naar oom en zijn vrouw, ze hebben drie kinderen die de hele avond naar ons hebben zitten staren, en dat is lang want we zijn er wel langer als 4 uur geweest. We krijgen, jawel rijstepap, sabien kokhalst bij elke hap die ze neemt en geen drinken nee, maar ricewine. (voor de kenners onder ons:50% alcohol.) Dat moeten we drinken bij het eten, nou wij drinken niet we nippen. Ik krijg een flasback van Chris en zijn chinezen, we moesten ook heel de tijd proosten en maar drinken. Helaas, daar beginnen we maar niet aan, echt dan lig ik echt heeeel snel onder tafel. Dus na 5 glazen van de mannen en een paar milimeters uit ons glaasje, krijgen we toch wat warm water. Uit de kraan moet hier eerst gekookt worden, niet alleen voor ons maar de locals doen dat ook. Heel de avond worden we bestookt met vragen en wij maar braaf antwoorden, hoe trouwen jullie in Holland?, Wie is het zeeuws meisje?, Wat voor werk doe je? Wie betaalt school voor jullie?, Hoe komen jullie aan energie als jullie geen bergen hebben???????????????, Hoeveel huur betalen jullie? Hebben jullie geen vriendje??? Nee we zijn niet eerlijk tegen de vietnamezen, daar kunnen ze helaas niet tegen, moeten we naar Saigon lopen.Toch op tijd naar bed, heel ons ritme is anders, tien uur naar bed, om 5:50 klaarwakker. Weet niet of ik dit in Nederland vol houdt.