Vietnam

Hanoi
Raad de straat


Heerlijk geslapen en uitgeslapen tot half tien. Een hele verademing vergeleek met het bed in Cat Ba. Vandaag gaan we the old quarter verkennen met sabien als guide. We gaan eerst even ontbijten aan het meer: the west lake. Jammer weer geen watermelon juice dan maar orange. Dan begint de tour op het eilandje: Me Goc. Hier ligt de schildpad opgebaard die jaren in dit meer heeft geleefd. 250 kilo weegt de turtoise. Ondertussen blijven we na 5 weken nog steeds aardig tegen de mensen die ons vanalles op straat willen verkopen. Hoeden, tassen, cyclo, motobike en maar nee zeggen en blijven lachen. Toch goed van ons, het gebeurt meer dan een keer in de 5 minuten. Okay onze tour even een verhaaltje vooraf.


Hanoi oude gedeelte van de stad. In de 13e eeuw kwamen er 36 gilden naar Hanoi en namen elk een andere straat. Nu zie je dat nog steeds terug. De straten zijn vernoemd naar de gilden. Zo zijn we dus door de volgende straten gelopen: schoenenstraat, sieradenstraat, klerenstraat, kruidenstraat, ghostmoneystraat (voor het eren van de doden), handdoekenstraat, boeddhastraat, leerstraat. We deden een spelletje: raad het straatje. Meestal hadden we het goed, niet altijd. Daarna hebben we wat gedronken in ons oude wijkje, waar ons eerste hotel was. Bij de st. Joseph Cathedral.


Joepie eindelijk hier hadden ze voor sabienuh watermelonjuice. En nog een geluk, sabien haar pinpas deed het weer. We zijn doorgelopen naar Handspan Travel, dit is een iets duurdere agency maar Halong Bay was supergoed bevallen en dan betalen we liever  2 dollar meer. De Perfume Pagoda doen we pas maandag. Ook geïnformeerd naar vliegtickets, hier duurder dan ergens anders een ticket is maar een ticket. Bij de supermarkt tandpasta gehaald en door naar de ticketoffice van the waterpuppets. Helaas geen acrobaatjes voor mariekuh maar puppets. Een vrouwtje zet een vietnamese hoed op mijn hoofd. Ik weer heel vriendelijk, no thank tou, kunnen we nu nog echt niet mee sjouwen. Ze is wel heel aardig en vind het goed om hem later te verkopen aan ons. Ze raakt ons weer even aan en vraagt om onze leeftijden. Even later een andere vrouw wil ons een hoed verkopen, No, i buy from her, en wijs onze ‘vriendin’ aan. Ze lacht en komt ons bedanken en aanraken en zeggen hoe mooi en ‘big’ we zijn. Yes we know.

Waterpuppets
We willen wat gaan eten in café des arts maar dat is nogal prijzig dus lopen we verder naar ons oude buurtje. We lopen een Frans restaurantje binnen en al vrij snel komt de eigenaar bij ons zitten en beveelt ons een aantal gerechten aan waaronder de chaca. Dit is een typisch Hanoi’s gerecht. Vis die aan je tafel boven hete kolen wordt klaargemaakt met groente dille die worden in de pan gesmoord. In je bakje wordt vermicelli geduwd en daarboven op de vis en groente, pinda’s en tot slot een pittig sausje. Het smaakt heerlijk. We eten lekker en veel en reken snel af want de poppekes wachten.


waterpuppets


Om negen uur stappen we het theater binnen en achter ons zitten een rij chinezen. Bij binnenkomst krijgen we een waaier en de chinezen flapperen er op los en er is hier zelfs airco! Het leek wel of ze ieder moment konden opstijgen! Kwart over negen de show begint. Er is links een podium met het orkest die authentiek zijn gekleed en ook de instrumenten zijn ook Vietnamees. De muziek is luid en schel en het vrouwtje gaat er ook nog bij zingen maar het heeft zeker zijn charme. In het midden is een bak met water en een afscheiding van rieten rolgordijnen dat ervoor zorgt dat we de poppenspelers niet zien.Het eerste poppeke verschijnt waarschijnlijk zitten ze met een stok vast die onder water zit en aan de andere eind van de stok zit dus de speler.


 Ze kunnen er vanalles mee doen. Het lijkt net echt en ze bewegen alle kanten op. We krijgen verschillende verhalen te zien: van het hoakiem lake, de schildpad met het zwaard, het traditionele rijstplukken, vissers en vissen, pauwen die een ei leggen en deze uitbroeden etc. Het is heel leuk en grappig om te zien ook de orkestleden doen vol overgaaf mee. Mariekuh die filmt stiekum want eigenlijk hadden we daarvoor moeten betalen. Na een uur is het afgelopen en lopen we terug naar het hotel. Om elf uur bellen papa en mama oow en zussie oow. Dat willen we niet missen. Om elf uur rinkelt dan ook de telefoon, het is fijn om bekende stemmen en nieuws van het thuisfront te horen. We kijken het einde van onze film nog en gaan lekker slapen.

Maandag naar de pagoda gegaan zit dus in een grot gefrummeld en iedereen komt daar offers brengen voor de goden, van levende kippen tot koekjes. Ook is een speciale boedha waar je kunt regelen dat je een jongen of een meisje als kindje krijgt. Onze chauffeur had dus een kip meegenomen en hij was alweer op weg naar beneden toen wij net hijgend en puffend boven aan kwamen. Het is dus weer een hele klim en het duurt wel meer als een uur voordat je bij de pagoda aankomt. Eerst een rit met de auto, dan word je in een roeiboot gezet en vaar je door een heel mooi stukje natuur, het is er doodstil en ongelooflijk rustgevend. 


En dit monnikje die eet alle offers op...hij was zo mooi aan het poseren dat wij hem ook snel op de foto namen. Hij leeft dus in de grot en onderhoudt het interieur. Het is er warm en vochtig en ontzettend donker. Je moet goed kijken bij welke boedha je staat. Voor vleermuizen is het een uitstekende plek om te vertoeven.

..