We worden dus heerlijk rustig wakker op de boot

Vietnam		Cat Ba island National Park
We worden dus heerlijk rustig wakker op de boot. Redelijk goed geslapen alleen de ventilator ging om 6 uur uit, zodat het warm genoeg in de hut wordt om op tijd wakker te worden. Samen op het puntje van het schip gezeten en daarna gezellie met de groep ontbeten. Jullie weten al wie onze vrienden zijn en wie niet dus weten jullie ook waar we aan tafel gaan zitten. Om 8 uur 's morgens komen we aan in Cat ba. Een van de grootste eilanden in Halong Bay. Inchecken in hotel en snel effe douchen, veel tijd hebben we niet want we moeten de bus weer in om naar het national park te gaan. Dan weer met de boot terug naar het hotel en douchen, tijdens het avondeten moeten we afscheid nemen van onze groep want we blijven op dit eiland nog onze holiday in holiday vieren.
	We gaan een berg beklimmen, Sabien vraagt zich af of we echt moeten klimmen en stijgbeugels nodig hebben. Nee zeg ik nog, het zal vast niet zo'n berg zijn als die in Maleisie, met 10 miljoen treden. Eerst lopen we door de rijstvelden naar een dorpje met 200 inwoners. We worden door het hoofd van het dorpje heel vriendelijk ontvangen. Veel varkens, kippen, katten en honden lopen er rond.
Wij vragen aan onze gids Thao waarom we alleen maar kleine katjes en honden zien in Vietnam en trouwens ook in China.De grote worden opgegeten!Is het antwoord. Tja...Een lichte lunch voordat we de berg op gaan. Hij lijkt toch best hoog, maar het zal wel mee vallen. We krijgen wel een extra gids mee, thao alleen is niet genoeg.Nog een stukje door het dorp en dan de bushbush in.Dan begint de klim!! Ja echt de klim, de berg in Maleisie is niets vergeleken bij deze. Een pad kun je het niet noemen, het is steeds zoeken naar een steen en klimmen. Je moet echt grote en hoge passen nemen. Aangezien wij van die geweldige sporters zijn en elke week aan onze conditie werken raken we de groep al snel kwijt.Behalve Thao, die vind het heerlijk dat wij zo ongelooflijk langzaam zijn, we nemen de tijd om te rusten en om van het uitzicht te genieten. Echt veel uitzicht hebben we niet, we zijn omringt door bomen en krekels. (die zagen veel bomen om, een helskabaal maken die!) En het is een wonder maar het gebeurt echt....Sabienuh zweet dus druppeltjes, voor het eerst in 28 jaar zie je een druppel van haar voorhoofd helemaal naar wang toe rollen. We hebben het op de video om te bewijzen. Het blijft niet bij deze ene, er komen er nog veeeeeeeeel meer. Ze kan het zelf gewoon niet geloven...
Als we boven aan de top komen is de rest van de groep al weer klaar om naar beneden te gaan. Wij niet, wij blijven nog effe uitrusten. Al gelezen dat onze Thao zo ongeloooflijk amikaal is, ze wil de hele tijd vooral sabien aanraken en mij soms ook... Heel grappig (Thank you very much!alias elvis) Op de terugweg (samen met onze chinees wang)leert Thao ons vietnamees, Wang leert ons chinees (kunnen we allang hoor, hij vertelt ons niets nieuws, alleen dat 8 een geluksgetal is, wij zijn heel gelukkig op 88) En wij leren hun een beetje nederlands.
Met knikkende knieen en waggelende benen komen we beneden, de groep is al opgedroogd en wij zweten nog steeds.Heerlijk gegeten, we konden wel een stevige maaltijd gebruiken....En dan terug met de boot, we gaan nog even op een verlaten strandje tussen de rotsen zwemmen. Onze Thao kan niet zwemmen en neemt een reddingsboei mee het water in. Ze geeft mij allemaal hele mooie schelpjes en dood koraal. Bedankt. Dan zie ik iets liggen en weet niet wat het is, ik vraag het aan Thao, ze zegt dat dit een krab is maar hij is dood. Ze wil hem niet pakken voor me en zegt dan dat het een steen is.Ik ga die steen pakken.. Opeens loopt die 'steen' keihard weg. Het was dus een krab, ik schrik me rot en ren over het water naar de kant. Het is tweede wonder van vandaag. Voordat ik op de kant ben mep ik Thao nog even een eilandje verder. Tot rust gekomen en nog met onze artsen zonder grenzen of medicine sans frontieres (een van die twee, ik denk nog steeds doctors without borders!!!!!) geroddeld over de amerikanen. Ze zijn echt erg! Cat Ba Island

Dan weer met de boot terug naar het hotel en douchen, tijdens het avondeten moeten we afscheid nemen van onze groep want we blijven op dit eiland nog onze holiday in holiday vieren.We zijn bekaf en gaan redelijk snel slapen (10:00) Ons hele ritme is anders, we worden dus ook wakker om 7:00, goed he. Gaan dan ontbijten en zoeken naar het strand. We besluiten niet op de motobike te gaan, maar te lopen en kijken wat dit durp ons te bieden heeft.De weg naar het strand is een stukje 'boulevard' en voor de rest een rustig weggetje.
	Ik verwacht nog steeds dat we een soort Salou aantreffen zoals de mevrouw bij Handspan Travel ons vertelde. Nou niets van dit is waar, er zijn hier twee strandjes; Cat ba1 en Cat ba2.We zien op het eerste strandje welgetelt 1 persoon liggen. Hoe zou Cat ba2 er dan wel niet uitzien?????Via een brug die vast aan de rots zit lopen we om een berg heen naar het tweede strandje. Niet meer normaal 10 parasollen met 4 mensen, blauw water, wit strand, en om ons heen rots met groen. Geweldig om hier je vakantie in vakantie te vieren...
Hier hebben we dus drie dagen gezeten en wel helemaal niets gedaan. Het dorpje Cat ba is trouwens ook niets. Er is niet veel te doen, dat hadden we net nodig. We hebben in deze drie dagen wel vriendinnetjes gemaakt, Tsin en Aonh. Twee meisjes van ongeveer 10 jaar.Zij verkopen anzichtkaarten het hele jaar door. Ze wonen in de haven van Cat ba, ze gaan niet naar school, worden 's morgens door pa afgezet en 's avonds om 12 uur weer opgepikt. Ik vond het echt heerlijke meiden. Zo lief en gezellig. Ze kunnen ongelooflijk goedengels voor een paar jaar school. Hebben mijn haren nog gevlochten en sabien haar haar lekker stevig ingevlochten zodat ze een facelift heeft gekregen en (die zichzelf Jolanda noemde) een ring gemaakt van palmtak. Kei lief.We hebben van hun kaarten gekocht en onze muntjes van Hongkong gegeven. (alle kinderen vragen hier om muntjes om mee te spelen. De dong, vietnamese eenheid, heeft geen muntjes, dus alleen toeristen hebben misschien muntjes.)Oh ja, ook nog guus meeuwes voor hun gezongen en zij voor ons vietnamese liedjes.