Papa, toen ik nog niet was geboren,
wat deden jullie dan op mijn verjaardag?

Dan was het feest natuurlijk!
Het werd hier plechtig gevierd.

Ook als ik er niet bij was?
Ja, we misten je heel erg.

Maar dan zeiden we: nog twee jaar!
of nog maar één jaar, en dan is ze er.

Toen kwam je bij ons en we riepen:
Dat is ze! We herkenden je direct.

En honderd jaar geleden?
ja, toen ook al, 5 mei!

Dat is altijd je verjaardag geweest,
vroeger en nu en voor eeuwig.

Naar een gedicht van Rudy Kousbroek